.jpg)
Sa mundo hindi lahat ng ating gustohin ay kaya nating makuha.Kung minsan upang makamit lang ang hinahangad kailangan muna natin itong paghirapan. Walang bagay na mahirap kung magtitiyaga ka, gaya na lamang ng mga bata sa larawan. Pansinin ninyo na sila ay masayang mag-aaral kahit na hindi sapat ang kanilang mga gamit pang eskwela gaya na lamang ng kasuotan. Wala silang proper uniform walang sapatos, at walang sasakyang maghahatid sa paaralan.
Marami sa atin ang may mas maayos na buhay ngunit sa tingin natin ay hindi padin sapat kung anu man ang mayroon tayo. Marami sa atin nakakapag-aral ng maayos may sapat na baon, may naghahatid at nagsusundo sa paaralan ngunit sa kabila ng lahat ng iyon ay nagagawa parin nating umangal sa ating mga magulang o sa mga nagpapaaral sa atin. Karaniwang sinasabi ng ilan sa atin ay " nay/tay dagdagan mo naman baon ko, kaylangan ko bagong sapatos,bibili mga classmate ko ng ganun ako din gusto ko nun pahinging pambili, ayoko maglakad nakakahiya" nakarelate ka ba? Ilan lamang ito sa nagpapatunay na ang tao ay walang kakontentuhan, na kahit andiyan na lahat ng kailangan ay hindi parin sapat dahil sa ating mga kagustuhan.
Hindi ba naisip ng tao na dahil sa mga kagustuhan natin ay lalong humihirap ang ating pamumuhay. Sa halip na sapat na ang ating mga pangangailangan kinukulang pa dahil sa pagnanais ng mga bagay na hindi naman talagang mahalaga.
Matutong mahalin ang mga bagay na mayroon ka dahil sa pagdaan ng panahon hindi mo napapansin na hindi lang sapat ang mayroon ka kundi sobra pa sa inaasahan mo. Ang taong nagpapauna ay laging nahuhuli, at ang taong marunong maghintay ay laging inilalagay sa una.
